ساخت دو نوع حسگر الکتروشیمیایی بر پایه کمپلکس زوج یون جهت اندازه گیری داروهای فنازوپیریدین هیدروکلرید و بتاهیستین دی هیدروکلرید

در بخش نخست این تحقیق یک حسگر غشایی پلیمری بر پایه مونومر سنتزی n,n– (پیروملیتویل)-بیس-l-تیروسین‎دی‎متیل‎استر (pbtde) به عنوان یون‎پذیر برای اندازه‎گیری داروی فنازوپیریدین‎هیدروکلرید در نمونه‎های بیولوژیکی طراحی شد. در ساخت حسگر مذکور دی‎اکتیل‎سباسات و سدیم ‎تترافنیل‎بورات به ترتیب به عنوان نرم‎کننده و افزودنی یونی مورد استفاده قرار گرفتند. منحنی پاسخ حسگر در محدوده غلظت 2-10×0/1- 6-10×0/7 مولار، دارای شیبی برابر با 1/61- میلی‎ولت بود و حدتشخیص الکترود 6-10×0/6 مولار بدست آمد. از خصوصیات بارز این حسگر می‎توان به زمان پاسخ 25-5 ثانیه و طول عمر 62 روز اشاره نمود. پاسخ الکترود در محدوده ph1 تا 5/4 مستقل از ph محلول بود. این الکترود دارای گزینش‎پذیری بسیار خوبی نسبت به فنازوپیریدین در حضور برخی از کاتیون‎ها و آنیون‎ها وهمچنین تعدادی از داروها می‎باشد به گونه‎ا‎ی که می‎توان از آن برای اندازه‎گیری فنازوپیریدین در نمونه‎های بیولوژیکی و دارویی استفاده نمود. در قسمت دوم این پروژه یک الکترود سیم پوشش داده شده حساس به داروی بتاهیستین‎دی‎هیدروکلرید با استفاده از زوج یون بتاهیستین-تترافنیل‎بورات به عنوان یون‎پذیر و دی‎اکتیل‎فتالات به عنوان نرم‎کننده بر پایه غشای پلیمری پلی‎وینیل‎کلرید ساخته شد. این الکترود در محدوده غلظت 1-10×0/1- 6-10×0/8 مولار دارای شیب نرنستی 7/29- میلی‎ولت بود. حدتشخیص 6-10×9/5 مولار، زمان پاسخ 10 ثانیه، تکرارپدیری خوب در طول دوره 75 روزه و محدوده وسیع پاسخ مستقل از تأثیر ph از 9/3 تا 0/9 از ویژگی‎های این الکترود محسوب می‎شود. الکترود فوق دارای گزینش‎پذیری بسیار خوب نسبت به بتاهیستین در مقایسه با تعداد زیادی از یون‎ها و برخی از داروها است. لذا می‎توان آن را برای اندازه‎گیری بتاهیستین در نمونه‎های حقیقی قرص، پلاسمای خون و ادرار بکار گرفت.